အရိုးဆံုး၊ အရှင်းဆံုးေြပာရမယ်ဆိုရင်ေတာ့ ခရီးသွားတယ်ဆိုတာ မိမိေနရာအရပ်မှ အြခားသို့သွားြခင်းပါပဲ။ ကိုယ့်ေနရာအရပ်ကေန အြခားအရပ်တစ်ခုကို သွားတယ်ဆိုတာကေတာ့ အေြကာင်းရှိတတ်ပါတယ်။ ပညာကိစ္စ၊ အလုပ်ကိစ္စေတွေြကာင့်၊ မိသားစုကိစ္စ၊ လူမှုေရးကိစ္စေတွေြကာင့်၊ ဘာသာေရးအရ ဘူရားဖူး၊ အဓိဋ္ဌာန်ြပုစသည်တို့ေြကာင့် ဗဟုသုတရှာလိုလားတာေြကာင့်၊ ြကားဖူးလို့ ြမင်ဖူးချင်တဲ့စိတ်ေတွေြကာင့်၊ ေမွးရာပါ ေြခဖဝါးက ေဗွရဲ့လှံု့ေဆာ်မှုကို မလွန်ဆန်နိုင်တာေြကာင့် စသြဖင့် အေြကာင်းအမျိုးမျိုးေတွစဉ်းစားလို့ရပါတယ်။ အေြခခံအားြဖင့်ေတာ့ ကိုယ့်ရဲ့သာမာန်ေနရာကေန အြခားေသာ ေနရာကို အချိန်တိုကာလေလးအတွက်ပဲ ြဖစ်ေစ၊ ကာလရှည်ြကာစွာပဲြဖစ်ေစ ေရွှ့ေြပာင်းသွားတဲ့သေဘာပါပဲ။
အဂင်္လိပ်အဆိုတစ်ခုအရ
“ခရီးသွားြခင်းသည် စိတ်ကူးဉာဏ်ကို ကျယ်ြပန့်ေစတယ်”
တဲ့။ ကျွန်မက ဒီသေဘာတရားကိုသိပ်ြကိုက်ပါတယ်။ ေနရာေဟာင်းကေန ေနရာသစ်ကို သွားခွင့်ရြပီမှ အေတွးအေခါ်အသစ်ေတွ ဘာမှကို မရခဲ့ဘူးဆိုရင် သွားရကျိုးက ဘာရှိမှာလဲ။ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ပစ္စည်းသစ်အမျိုးမျိုးဝယ်ခဲ့ ရနိုင်ခဲ့လို့ ေကျနပ်သူေတွ ရှိြကမှာပါ။ ဒါကေတာ့ သာမညအကျိုးမျှသာလို့ ကျွန်မထင်ပါတယ်။ တကယ်တန်ဖိုးရှိတဲ့ ရလဒ်မဟုတ်ပါဘူး။
ကျွန်မ ပထမဦးဆံုးထွက်ခဲ့ဖူးတဲ့ ခရီးကို ြပန်စဉ်းစားြကည့်ပါတယ်။ ၁၉၄ရခုနှစ် ေဖေဖအထက်ြမန်မာြပည်သွားတုန််းက လိုက်ပါသွားရတဲ့ခရီး။ မမှတ်မိေတာ့ပါဘူး။ မိထ္ထီလာကန်ေပါင်ေပါ် ရိုက်ထားတဲ့ပံု၊ မန္တေလးေတာင်ေပါ်က ေကျာက်ေြမွြကီးေတွနားမှာ ရိုက်ထားတဲ့ပံု ဘွားဘွားေဒါ်စုအိမ်မှာ မိသားစုစံုညီရိုက်ထားတဲ့ပံု၊ ေမြမို့ (ယခုြပင်ဦးလွင်) မှာရိုက်ထားတဲ့ပံု၊ ဓာတ်ပံုေတွကေတာ့ ရှိေနပါတယ်။
ခရီးသွားစဉ်ကအေတွ့အြကံုေတွကိုေတာ့ လူြကီးေတွေြပာြပလို့ သိရပါတယ်။ ကားြပတင်းေပါက်ကေန အဆက်မြပတ်ြကည့်ေနြပီး နွားေတွ ေတွ့ရင် “နွားေတွ၊ နွားေတွ၊ နွားေတွ” ဆိုြပီး ေရရွတ််လိုက်၊ ြမစ်ေချာင်း-ေရကန်ေတွ့ရင်
“ေရေတွ၊ ေရေတွ၊ ေရေတွ”
ဆိုြပီး ေရရွတ်လိုက်နဲ့ခရီးသွားရှုခင်းအေပါ် သံုးသပ်ချက်ချရတာ။ ကျွန်မေရာ၊ ြကားရသူပါ အေမာပါပဲတဲ့။ ေဖေဖနဲ့ေမေမက ေရှ့ကားမှာ အစ်ကိုနှစ်ေယာက်နဲ့ ကျွန်မက ကျွန်မတို့အေဒါ်နဲ့ေနာက်ကားမှာ။ ခရီးလမ်းမှာ ကားရပ်ြပီးနားတဲ့အခါမှပဲ ဆံုြကရပါေတာ့တယ်။ ကားရပ်တာနဲ့ (လူြကီးေတွအေြပာပါ။ ကျွန်မကိုယ်တိုင် မမှတ်မိပါဘူး။) နှစ်နှစ်မြပည့်ေသးတဲ့ ကျွန်မက ေဖေဖ့ဆီ တန်းေြပးြပီး
“ေဖေဖ…ေဖေဖ၊ ကေလးေလးကချီပါတဲ့၊ ချီပါတဲ့”
လို့ေြပာပါသတဲ။့ ေဖေဖကလည်း အင်မတန်ဉာဏ်ေကာင်းတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်မဟုတ်လား။ ဘယ်လိုတုန့်ြပန်ရမလဲ သိတာေပါ့။
“ဘယ်ကေလးေလးကကလဲ သမီးရဲ့”
လို့ြပန်ေမးတယ်။ ဒီေတာ့ ကျွန်မဆိုတဲ့ ကေလးကလည်း ရင်ဘက်ကို လက်ကေလးနဲ့ြပြပီး
“ဒီကေလးေလးက”
လို့ြပန််ေြပာေတာ့ ေဖေဖက သေဘာကျလို့ မဆံုးေပါ့။ ခရီးသွားတယ်ဆိုတာနဲ့ စိတ်ကူးဉာဏ်ေတွ ကျယ်ြပန့်လာြပီး ေဖေဖကျေအာင် ချွဲနည်းတစ်မျိုး တတ်လာတာေလ။ ခရီးသွားရကျိုးမနပ်ေပဘူးလား။
ေဖေဖ မရှိေတာ့တဲ့ေနာက်ပိုင်း ေမေမခရီးထွက်တာေတွကိုေတာ့ ေကာင်းေကာင်းသတိရပါတယ်။ အိန္ဒိယကိုသွားတာက ပထမဦးဆံုးပါပဲ။ ေလယာဉ်ပျံကွင်းကို လိုက်ပို့ြကတယ်။ ေမေမက မသွားခင် ကျွန််မကို ချီထားတုန်း (ဓာတ်ပံုထဲမှာ ကတံုးေလးနဲ့ဆိုေတာ့ ကျွန်မ သံုးနှစ်ေလာက်ရှိလိမ့်မယ်။) ေလယာဉ်ကွင်းက အမျိုးသားတစ်ေယာက်က ေြကွပန်းအိုးြကီးကိုင်လာြပီး ေမေမ့ကို ေရနဲ့ေလာင်းမယ်လို့ကျွန်မကို စပါတယ်။
အဲဒီတုန်းက စိတ်ထဲမှာ ဝမ်းနည်းခဲ့တာကို အခုထိ ေကာင်းေကာင်းမှတ်မိေနတယ်။ ဘာေြကာင့်မှန်းေတာ့ မသိပါဘူး။ ေမေမေရစိုသွားမှာကို တကယ့်ေြကကွဲဖွယ်ရာြဖစ်ရပ်ြကီးလို့ စိတ်ထဲမှာ ထင်မိတယ်။ ဒါနဲ့ ငိုပါေလေရာ။ ေမေမချီထားရင်း ပါးစပ်ြပဲြကီးနဲ့ ငိုေနတဲ့ ကျွန်မနဲ့ ပန်းအိုးြကီးနဲ့ ေမေမ့ကို ေလာင်းမလို့လုပ်ေနတဲ့ အမျိုးသားကို ရိုက်ထားတဲ့ ဓာတ်ပံုေတွ ခုထိရှိပါေသးတယ်။ အဲဒီတုန်းက ဓာတ်ပံုရိုက်ေနတာကို လံုးဝသတိမြပုမိဘူး။
ေမေမေရစိုမှာကို ေသာကြဖစ်ေနတာ။ အိုးကိုေမှာက်လိုက်ေတာ့ ေရမထွက်လာဘဲ သဲကေလး အနည်းငယ်ကျလာတာကိုေတာ့ ေကာင်းေကာင်းမှတ်မိပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ အဦးဆံုးမှတ်မိတဲ့ြဖစ်စဉ်တစ်ခုပါပဲ။ ခရီးသွားြခင်းနဲ့ ဆက်စပ်ေနေတာ့ ကျွန်မမှာ ခရီးသွားြခင်းကိစ္စေတွနဲ့ များများပတ်သက်ရမဲ့ ဇာတာပါတယ်လို့ ေြပာနိုင်မှာေပါ့ေနာ်။
ဆွစ်ဇာလန်နိုင်ငံ၊ ဂျီနီဗာြမို့မှာ ကျင်းပတဲ့ ကမ္ဘာ့ကျန်းမာေရးအဖွဲ့အစည်း (WHO) နှစ်ပတ်လည်ညီလာခံကို တက်ဖို့သွားတာ ေမေမ့ရဲ့ ပထမဦးဆံုး ဥေရာပခရီးစဉ်တစ်ခုြဖစ်ပါတယ်။ ဒါေြကာင့် ဇွန်လ ၁၃ရက်က ကျွန်မ စထွက်ခဲ့တဲ့ ဥေရာပခရီးဟာ ဂျီနီဗာြမို့မှာ ကျင်းပတဲ့ အြပည်ြပည်ဆိုင်ရာ အလုပ်သမားအဖွဲ့ချုပ် ညီလာခံသွားတာနဲ့ စခဲ့ရတာဟာ တစ်နည်းအားြဖင့် မိသားစုအစဉ်အလာကို ထိန်းလိုက်ရသလိုပါပဲ။
ဒီတစ်ပတ် ဒီမျှသာ။ ။
Post a Comment