ေသာြကာေန့ (ဒီဇင်ဘာ ၅ရက်)က ကမ္ဘာလံုးဆိုင်ရာ အမျိုးသမီးများ ဖိုရမ်ဖွင့်ပွဲေန့ကို ေနြပည်ေတာ်မှာ ကျင်းပခဲ့ပါတယ်။ လွှတ်ေတာ်ရဲ့ ၁၁ြကိမ်ေြမာက်အစည်းအေဝးက နိုဝင်ဘာ၂ဂက ြပီးသွားခဲ့ြပီမို့ ကျွန်မလည်း ရန်ကုန်ြပန်ေရာက်ေနပါြပီ။ ဒါေပမဲ့ ရန်ကုန်က တက်ေရာက်ဖို့ ဖိတ်ြကားထားသူအားလံုးကို ေလယာဉ်တစ်စီးငှားြပီး ေနြပည်ေတာ်အေရာက်ေခါ်တာနဲ့ ကျွန်မလည်း ပါသွားပါတယ်။
ဒီလိုအစည်းအေဝးအေြမာက်အများ တက်ဖူးြပီးပါြပီ။ ေဆွးေနွးေြပာဆိုတာေတွဟာ စိတ်ဝင်စားစရာရှိသလို ထပ်တလဲလဲြကားြပီးစကားေတွလည်း ပါပါတယ်။ အမျိုးမျိုးပါပဲ။ ကျွန်မအတွက် တန်ဖိုးအရှိဆံုးက နိုင်ငံတကာမှ ေရာက်လာတဲ့မိတ်ေဆွေတွနဲ့ ြပန်ေတွ့ရြခင်းပါပဲ။
ကိုယ့်နိုင်ငံရဲ့ သာယာဖွံ့ြဖိုးေရးအတွက် ကိုယ်ြကိုးစားတာ ဘာမှမထူးဆန်းပါဘူး။ ကိုယ်တိုင်အကျိုးခံစားပိုင်ခွင့်ရမယ်ဆိုတာေတာင် အန္တရာယ်များတဲ့အခါမှာ မလုပ်ရဲ၊ မလုပ်နိုင်တာေတွရှိပါတယ်။ ဒီလိုအခါမျိုးမှာ တရားဥပေဒရဲ့ကာကွယ်မှုနဲ့ လူ့အခွင့်အေရးအြပည့်အဝခံစားရရှိတဲ့ နိုင်ငံက ပုဂ္ဂိုလ်ေတွ၊ အဖွဲ့အစည်းေတွဟာ တက်အားသမျှ ယံုြကည်ချက်အရ အားေပးကူညီတာေတွ ရှိတတ်ပါတယ်။
တချို့က ဒီလိုအားေပးကူညီတာ ရိုးမှရိုးရဲ့လား၊ ဘာများလိုချင်လို့ ဒီေလာက်ဒုက္ခခံလုပ်ေပးေနြကပါလိမ့်လို့ ေတွးတာေတွရှိပါတယ်။ ေတွးတာလည်း အြမင်မှားတယ်လို့ မဟုတ်ပါဘူး။ ေရရှည်အကျိုးအြမတ် ေမျှာ်ကိုးြပီးလုပ်တဲ့သူေတွပါတာလည်း ရှိပါတယ်။ စီးပွားေရးအကျိုးအြမတ်၊ နိုင်ငံဆက်ဆံေရးအကျိုးအြမတ်ေတွြကည့်ြပီး ကူညီြကတာ ရှိခဲ့ပါတယ်။ ဒါေပမဲ့ တကယ့်ကို ကိုယ်ကျိုးမပါ၊ လူသားချင်းစာနာစိတ်၊ ေမတ္တာဂရုဏာစိတ်တို့နဲ့ အားေပးကူညီတဲ့ သူေတွလည်းရှိပါတယ်။ ဒီလိုပုဂ္ဂိုလ်ေတွရဲ့ ထိပ်တန်းမှာ အမျိုးသမီးေတွရှိေနတယ်လို့ ကျွန်မထင်မိပါတယ်။
တင်းြကပ်ခက်ခဲတဲ့အေနအထားမှာ ကျွန်မတို့ရုးန်ကန်ေနရစဉ် နည်းအမျိုးမျိုးနဲ့ ကျွန်မတို့ကိုေထာက်ခံအားေပးခဲ့တာ လပိုင်းမက၊ နှစ်ပိုင်းမက၊ ဆယ်စုနှစ်နဲ့ချီြပီး မယိမ်းမယိုင်ရပ်တည်ခဲ့တဲ့ နိုင်ငံတကာအမျိုးသမီးရဲေဘာ်ရဲဘက်ေတွကို ေကျးဇူးတင်လို့ မဆံုးနိုင်ပါဘူး။ တချို့အမျိုးသမီးေတွက မိမိတို့ကိုယ်တိုင် အာဏာရှင်စနစ်ေအာက်မှာ ဒုက္ခအမျိုးမျိုးခံစားခဲ့ရလို့ ကိုယ်ချင်းစာနာစိတ်နဲ့ ရိုင်းပင်းပါတယ်။ အချို့ြကေတာ့ တစ်သက်လံုး လံုြခံုတဲ့ ဒီမိုကေရစီအသိုင်းအဝိုင်းထဲ ြကီးြပင်းေနထိုင်ခဲ့ရလို့ကို မိမိတို့လိုေအးချမ်းစွာ ေနထိုင်ခွင့်မရှိသူေတွအေပါ် ဂရုဏာပွားြပီး ကူညီချင်ြကပါတယ်။ တချို့ကျေတာ့ မိမိတို့ လူ့အသိုင်းအဝိုင်းရဲ့ ဆံုးမသွန်သင်မှုေတွေြကာင့် လူလူချင်း နားလည်ြကင်နာရမယ်။
အမှန်တရားဖက်က ရပ်တည်ရမယ်ဆိုတဲ့ ေစတနာအြပည့်အဝနဲ့ လုပ်ေဆာင်ြကတာြဖစ်ပါတယ်။ သူတို့အတွက်အကျိုးအြမတ်ဆိုတာကေတာ့ လုပ်သင့်လုပ်ထိုက်တာကို သူတို့လုပ်ေနတယ်ဆိုတဲ့ ေကျနပ်မှုပါပဲ။
အရင်အပတ်က အမျိုးသမီးဖိုရမ်ကို ဦးေဆာင်ကျင်းပခဲ့တဲ့ ြပင်သစ်အမျိုးသမီးြကီးဟာ အင်မတန်မှ ပွင့်လင်းေနွးေထွးချစ်ဖို့ေကာင်းပါတယ်။ ကျွန်မကို ေဆွမျိုးရင်းြခာလို ေမတ္တာေတွနဲ့ လွှမ်းြခံုေပးတဲ့ တစ်ချိန်တည်းမှာ နိုင်ငံေရးေခါင်းေဆာင်တစ်ေယာက်လိုလည်း အေလးအနက်ထားဆက်ဆံပါတယ်။ ကျွန်မတို့ ြမန်မာနိုင်ငံရဲ့ နိုင်ငံေရးြဖစ်စဉ်ေတွကို စိတ်ဝင်စားေလ့လာြပီး အေြခေနေကာင်းတယ်ထင်ရင် မုဒိတာပွား၊ မေကာင်းဘူးဆိုရင်ေတာ့ စိုးရိမ်တြကီးနဲ့ ဘယ်လိုကူညီရမလဲ စဉ်းစားပါတယ်။ မိမိရဲ့ဘဝက ဖူလံုြပီးမို့ ဒီဘက်က ဘာမှမလိုချင်ပါဘူး။ ေလးစားစရာပါပဲ။
ဒီလို နိုင်ငံတကာက အမျိုးသမီးမိတ်ေဆွေတွဟာ ကျွန်မကို အားြဖည့်ေပးတယ်လို့ ခံစားမိပါတယ်။ လုပ်တတ်၊ ကိုင်တတ်၊ ေနတတ်ေတွပါ။ ကူညီဖို့ အဆင်သင့်ဆိုေပမယ့် ဘယ်ေတာ့မှ အတင်းမတိုးဘူး။ ေနတတ်တယ်။ အေြခအေနကို အသိအမှတ်ြပုဖို့လည်း မေတာင်းဆိုဘူး။ ဒါေပမဲ့ စစ်မှန်တဲ့ ေမတ္တာေစတနာဆိုတာ ဘယ်လိုမှ အသိအမှတ်မြပုလို့မရဘူး။ ခံစားရတာကိုး။
အမျိုးသမီးဖိုရမ်ရဲ့ ရန်ကုန်မှာကျင်းပတဲ့ ဒုတိယေန့ကို ကျွန်မမတက်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ မိတ်ေဆွေတွတစ်ြမို့တည်းမှာ ေရာက်ေနတယ်ဆိုတဲ့အသိ ေကျနပ်မှုေပးပါတယ်။ အမျိုးသမီးေတွအြကား ေသွးစည်းညီညွတ်မှု၊ နိုင်ငံေရးယံုြကည်ချက်တူသူများအြကား ေသွးစည်းညီညွတ်မှု၊ နှစ်ရှည်လများ တစ်ဦးကိုတစ်ဦး ေဖးမကူညီခဲ့တဲ့သူများရဲ့ ေသွးစည်းညီညွတ်မှု၊ ဒီလိုေသွးစည်းညီညွတ်မှုဆိုတာ ဘယ်ဖိုရမ်ကမှ မဖန်တီးနိုင်ပါဘူး။ နှစ်ေပါင်းများစွာ ဆက်ဆံေရးက ဖန်တီးထားတာပါ။
ဒီတစ်ပတ်ေတာ့ ဒီမျှသာ။ ။
Post a Comment